Lakierowanie na wzór M S4RS jest zacnym pomysłem ale według mnie jeszcze fajniej wyglądałby STF biały z czerwoną ramą i kołami tak jak 848 EVO.

Właśnie trwają testy na Mugello - testy o tyle ważne że podczas nich Valentino Rossi ma podjąć decyzję czy nowe części i zmiany jakie wprowadzono w motocyklu idą w odpowiednim kierunku i dają nadzieje na poprawę sytuacji Ducati. Jeżeli tak Vale pozostanie w Ducati jeżeli nie zobaczymy go w zespole.......

Na tą chwile testy są przerwane, ponieważ wszyscy czekają na nowe sprawne ECU - swoją drogą jakie to Włoskie ;) – widać problemy z dostawami części na czas ma nawet Valentino Rossi :lol: , przekonuje mnie to do Ducati jeszcze bardziej, oznacza to, że ja jestem traktowany dokładnie tak samo jak Mistrz Świata.

Oczywiście opcja jest, mieszkam 1,5km od obwodnicy więc będziesz miał blisko. Zapraszam.

Odświeżam i cenę obniżam :shock:

Oczywiście należy dokonać instalacji ;) w odpowiednim miejscu detali z fotki: :lol:

Vale jak zwykle na Mugello wystąpi w limitowanym kasku haha będą kwiatki.

Dokładnie tak :lol: :lol:

Dzisiejsze wydanie La Gazzetta dello Sport publikuje wywiad z Vale który mówi że "Rozmawia z Ducati jak ktoś kto zostaje" według LGdS Vale w swoim tonie informuje wszystkich że będzie walczył na Ducati w kolejnym sezonie. Na Mugello pojawią się dwienajważniejsze osoby z AUDI które wraz z Vale mają ogłosić ważną decyzję.

Ponieważ jest to motocykl który nie zmiennie mnie intryguje to przeglądam ogłoszenia w poszukiwaniu..................... i znalazłem sztukę widzę że kolega z forum. http://suchen.mobile.de/motorrad-insera ... res=EXPORT

Zapraszam więc czytających ten wątek na zgłębienie cz.2 Najstarszy syn Państwa Hayden Tommy, urodzony w 1978 roku zaczynał jak każdy w rodzinie od Dirt Tracku ale ciągnęło go także w stronę Motocrossu i Supermoto ze wszystkich braci Tommy uznawany był zawsze za tego który posiada największy talent i dar do prowadzenia motocykla – niestety posiadał także wielki dar do leniuchowania i zabawy typowy nygus, tak więc z braci przykładał się do treningów najmniej. Mimo iż Earl Hayden poświęcał mu dużo czasu Tommy lubił zabawić się i potrafił zniknąć z domu na kilka dni co doprowadzało Rose do szału ale wiadomo jak jest, Matka to Matka. Tommy bardzo szybko stał się lokalną gwiazdą, szybko zaczął wygrywać wyścigi szybko także wpadł w towarzystwo pseudo przyjaciół którzy postanowili zadbać by sukces Tommego stał się także ich sukcesem tu jednak wkroczyła Rose i natychmiast odcięła fundusze co w iście wyścigowym tempie sprowadziło najstarszego z braci na ziemie. Sredni brat, Nicky urodzony w 1981 to kompletnie inny charakter tytan pracy jak mawia Earl: Krew, pot i pył + olbrzymia doza zawziętości to cały Nicky nie błyszczał w towarzystwie ponieważ nie miał czasu na zabawy – wiecznie grzebał przy motocyklach lub trenował na rowerze ewentualnie na torze za domem. Najmłodszy z braci Roger Lee urodził się w 1983r i jest uosobieniem spokoju Earl twierdzi że jego charakter to charakter Rose. Tommy pierwszy swój wielki sezon rozpoczął w roku 1994 co nie oznacza że był to jego pierwszy sezon startów. Ten pierwszy Tommy miał w wieku 5 lat. Zaczynał od mini crossu, Earl dbał by syn przesiadał się na odpowiednie motocykle w odpowiednim czasie tak by rozwój fizyczny szedł w parze z rozwojem sportowych możliwości. Poświęcał synom każdą możliwa chwilę i dbał by ich pasja rozwijała się w odpowiednim tempie. Tommy pierwsze zawody wygrywa w wieku 7 lat, pobijając przy tym rekord w swojej kategorii wiekowej prędkości przejazdu owalu – zresztą rekord ten pozostaje po dzień dzisiejszy ponieważ rok później Tommy na tym samym torze próbując pobić ten rekord ulega groźnemu wypadkowi przy prędkości ponad 140km/h. komisja sportów stanu Kentucky wprowadza limit prędkości dla klas T1 a więc dzieci do lat 10. Tommy po poważnym uszkodzeniu narządów wewnętrznych i wylewie przerywa swoje starty na jeden sezon, w tym czasie Nicky już jeździ w zawodach i mimo mniejszego talentu od brata okazuje się nadrabiać olbrzymią determinacją i zaangażowaniem w treningi – buduje sobie nawet tor ułożony z desek które polewa wodą by były śliskie i dwa razy dziennie ćwiczy równowagę pokonując tor rowerem, wieczory zaś spędza przy pracy nad silnikiem w garażu. Poranki dla odmiany to czas na książki i naukę ponieważ Rose jasno uzależniła użytkowanie motocykla i starty w wyścigach od wyników w nauce. Roger lee dopiero stawiał pierwsze kroki i motocykl traktował jako rywalizacje z braćmi i siostrą. Początki kariery Tommy-go i Nicky-go to także początek największych kłopotów finansowych rodziny Haydenów, duża ilość wyjazdów na zawody konieczność inwestowania w motocykle, sprzęt, hotele szybko rozłożyła domowy budżet. Dodatkowo inwestycja Rose w słynnego ogiera reproduktora o dźwięcznym imieniu „ONE” nie przynosiły rezultatu ponieważ ogier wykazywał małe zainteresowanie „Paniami” w stadzie należącym do Rose – która z wielkim bólem podjęła decyzje że sprzeda ogiera co nie było dobre dla hodowli jaką zamierzała rozpocząć i na jaką poszła spora część domowego budżetu. Jednak potrzeba podreperowania zasobów finansowych była ważniejsza. Jak to bywa w takich sytuacjach często pomoc przybywa niespodziewanie tak było i tym razem Tommy zaczyna wygrywać zawody za zawodami w serii juniorskiej w motocrossie a Nicky zostaje zwycięzcą klasy mini cross mini dirt track. Powoduje to że stanowy oddział Hondy proponuje rodzinie Haydenów przejęcie opieki nad Tommy i Nicky i wyposażenie ich w sprzęt, części i dostęp do serwisu to pozwala odciążyć na tyle budżet rodzinny że Rose pozostawia w stadzie reproduktora a Earl dalej może skupić się na szkoleniu i przygotowaniach synów. Wieczorami natomiast Earl musiał opowiadać jednemu z synów na zaśniecie bajki o Mistrzach wyścigów motocyklowych z klasy 500cc jak mawiał Earl w bajkach Kenny Roberts, Wayne Rainey, Eddie Lawson, Randy Mamola zawsze musieli zwyciężać bo inaczej pogrążało to dzieciaki w płaczu więc były to jedyne momenty gdzie wszyscy oni wygrywali jadąc w jednym wyścigu. Tommy po zakończonym sezonie i zdobyciu tytułu stanowego mistrza w klasie Motocross zostaje w raz z innymi uczestnikami serii zaproszony na tor mini bików, zresztą jest to impreza zorganizowana przez rodziców zawodników by ci mogli zabawić się i odprężyć po sezonie wyścigów. Oczywiście po kilku godzinach zabawy na mini biku Tommy ustanawia rekord toru i dostaje propozycje od szefa Mika Valesco ( mistrz serii AMA) właściciela toru reprezentowania jego zespołu na kolejnych zawodach i tu rodzina Haydenów spotyka się z innymi przyszłymi tuzami Amerykańskich wyścigów Benem i Ericiem Bostromem, Miguelem Duhamelem braćmi Roberts Kennym i Kurtisem i innymi dzieciakami i młodzieńcami z wyścigowej serii AMA. Tommy pozostaje rozdarty między zawody dirt tracku, motocrossu i ulubionego supermoto a do tego dochodzą jeszcze motocykle wyścigowe do których najmniejsze przekonanie ma Earl. Problemu tego nie ma Nicky i Roger najmłodszy stawia pierwsze kroki w zawodach mini crossu Nicky zaś upodobał sobie jazdę na Dirt Trucku gdzie zaczyna odnosić poważne sukcesy jeżdżąc z numerem jaki na motocyklu przez wiele lat woził Earl słynny numer. 69. Nicky każdą wolną chwilę poświęca na trening i nawet po zakończonych zawodach udaje się biegać lub na rower, jak opowiada Rose ilość godzin jakie spędza Nicky na treningu była dla niej przerażająca. Może dla Rose faktycznie poświęcenie Nickego było przerażające jednak bardzo szybko okazało się że praca którą wkłada Nicky w doskonalenie swoich umiejętności i formę fizyczną przynosi efekt, podpatrując starszego brata Nicky zaczyna swoją przygodę z motocyklami wyścigowymi i bardzo szybko zaczyna osiągać sukcesy na torach wyścigowych. Nicky nie porzuca jednak zawodów Dirt Tracku i wygrywa cztery eliminacje mistrzostw Stanów na specjalnej wersji Hondy CR 450F. Tym czasem swoja wielką przygodę z wyścigami rozpoczyna najmłodszy z braci Roger Lee i od razu trafia do czołówki w zawodach i mistrzostwach stanowych w wyścigach motocyklowych mini bików. Oczywiście do grupy ścigającej się w rodzinie także zaliczała się starsza z sióstr Jenny która wygrywała regionalne zawody w dirt Tracku. Bracia Hayden tym czasem dosiadają już motocykli wyścigowych po tym jak Scotty Parker znana postać w wyścigach w USA powiedział Earlowi by ten wyrzucił wszystkie motocykle do dirt tracku i zafundował dzieciakom motocykle torowe w różnych kategoriach odpowiednio YSR50, RS125 i TZ250. Tak też się stało i w wyścigach na poziomie regionalnym i czasami krajowym klan Hayden-ów odnosi na tyle znaczące sukcesy że w końcu następuje wielki i przełomowy dzień dla braci Hayden. Rob Muzzy, człowiek legenda znany i wielki poszukiwacz talentów wyścigowych w USA i producent układów wydechowych Muzzy ora szef jednego z największych zespołów wyścigowych, zaszokował społeczność road racing w '97, kiedy zatrudnia Tommy Haydena do AMA Superbike do swojego zespołu ( to tak jakby w Europie młody człowiek trafił do zespołu Gresini, Nieto czy Ajo. W tym samym roku, Nicky kończył 16 lat i ścigał się kilka razy w AMA w zespole prywatnym Muzzy- na Kawasaki ZX-6R. Podobnie jak brat Tommy, Nicky wykazywał wielki i natychmiastowy talent i determinację, ale niestety często chęci przewyższały jeszcze umiejętności i zbyt wiele razy Nicky kończył poza torem. Niemniej jednak, HyperCycle zespół Suzuki podpisał z Nicky Haydenem kontrakt na rok 1998, a on szybko okazał się dobrą inwestycją i wygrał rundę mistrzostw AMA w Willow Springs, gdzie zdobył zarówno pierwsze miejsce w klasie 600 Supersport jak i 750, tytuł Mistrza w tej kategorii zdobywa Eric Bostrom. Od tego momentu, wszyscy wiedzieli, kto to jest Nicky Hayden dzieciak z Owensboro. Kolejny sezon to Mistrzostwo serii AMA Supersport dla Nicky Haydena oraz tytuł V-ce mistrza AMA w klasie Extreme dla Tommy Haydena. Tommy przegrywa tytuł z Kertisem Robertsem przez problemy mechaniczne ale otrzymuje tytuł Rookie of the Year, najmłodszy Roger Lee Hayden tym czasem w klasie podobnej do naszych amatorów wygrywa mistrzostwa w formule 125cc. Jakby tego było mało Jenny wygrywa mistrzostwa w rywalizacji kobiet w dirt tracku. Nicky podpisuje kontrakt z zespołem Erion Racing i natychmiast zostaje przygotowany do jazdy na RC45 w klasie AMA Superbike, pozostali bracia także otrzymują angaże w zespołach fabrycznych w AMA Superbike w różnych klasach. Nicky pierwszy swój sezon w klasie AMA SBK kończy tytułem V-ce Mistrza a kolejny tytułem Mistrzowskim i staje się jednocześnie najmłodszym Mistrzem w tej klasie w historii AMA Superbike. Tommy sięga po tytuł w formule Extreme zaś najmłodszy Roger Lee rozpoczyna ściganie w klasie odpowiedniku europejskiej klas SST 600 wygrywając trzy wyścigi podczas sezonu. Rok 2001 przynosi także wyjątkowe zdarzenie dla braci Hayden w wyścigu na słynnej Daytonie gdzie bracia startują razem w klasie open zajmują pierwsze trzy miejsca w wyścigu na najwyższym stopniu podium staje Nicky drugie miejsce zajmuje Tommy a trzeci na mecie melduje się Roger Lee. Życie rodziny zmienia się wyraźnie Rose bardzo mocno poświecą się swojej pasji hodowli koni i staje się to bardzo dochodowym interesem, Earl przedłuża garaż i dobudowuje nad nim sześć dodatkowych pomieszczeń a Nicky w końcu pozostaje sam w sypialni którą do tej pory dzielił z Rogerem Lee. Na dalszy ciąg będziecie musieli poczekać do kolejnej części.

A byłeś już na portalu?

Przyznam się, że ja także czytam wasze opinie z zapartym tchem i wypiekami na twarzy, cieszę się że są tu osoby które przekonują mnie że mój przypadek nie jest odosobniony. ;) :D

Tu jestem przeciwnego zdania, ponieważ FE to wyjątkowa sztuka ale w tym wypadku z tego co rozumiem pozbawiona tego co dla FE jest istotne. Oczywiście nie oceniam samego stanu motocykla a mam na myśli jedynie brak części które zostały jak rozumiem skradzione. W tej sytuacji dla mnie to już nie jest FE. Niemniej jednak życzę sprzedaży w możliwie najlepszej cenie.

W USA farmerzy żyją z różnych upraw, całe rodziny i pokolenia rodziny żyją z uprawy kukurydzy, melonów i innych darów natury. Ameryka należy do tych miejsc gdzie może zdarzyć się wszystko więc są tam też farmerzy i rodziny żyjące z „uprawy” wyścigów różnej maści i wielkości. Wyścigi motocyklowe to rodzinna uprawa i pasja w gospodarstwie domowym rodziny Hayden. Earl Hayden, ojciec Toomy-go, Nicky i Roggera Lee Hayden, oraz córek Jenny i Katleen ścigał się motocyklami przez okres ponad 20 lat i przeniósł zarazę wyścigową na resztę rodziny. Rodzina Hayden żyjąca w światowej stolicy Grilla – Owensboro Kentucky miasteczko o tyle słynne iż jest miejscem narodzin aktora Johnny'ego Deppa, a także gracz NBA Rex Chapman i NASCAR kierowcy Darrell i Michael Waltrip. Earl Hayden utrzymywał swoja rodzinę ze sprzedaży używanych aut w firmie Auto Sales Chance – firma zresztą działa po dziś dzień. Rodzina Haydenów nigdy nie należała do zbyt zamożnych oczywiście za sprawą pasji Earla a później i całej gawiedzi która wiecznie sępiła kasę na paliwo, opony i części do motocykli co doprowadzało domowy budżet do stanu jaki ma budżet przeciętnego gospodarstwa domowego w PL po tygodniowych wakacjach w Juracie. Pasja Earla była tak wielka że nawet przy domowej farmie zbudował tor do Dirt tracku i tym sposobem wyścigowa plaga była bardzo blisko potomstwa i sięgnęła każdego z trzech synów i jedną z z córek. Swoją pasją potrafił zarazić nawet żonę która także próbowała swoich sił w Dirt Tracku niestety po przygodzie jaką miała po uszkodzeniu klatki piersiowej Earl powiedział żonie „ koniec z wyścigami są takie wierzchołki których nie powinno się ścinać”. Nie zmienia to jednak faktu iż Rose Hayden wraz z przyjaciółkami robiła sobie podczas nie obecności Earla wyścigi na torze za domem do momentu gdy po kolejnym ślizgu uszkodziła kolano i zakończyła swoją amatorską karierę w dirt trucku. Wybór Rose okazał się być słuszny ponieważ mogła powrócić do zajęcia które kocha i które w przyszłości okaże się bez cenne (hodowla koni wyścigowych) z racji konieczności angażowania olbrzymich środków na zabawę męskiej części rodziny (o tym w dalszej części), ponieważ wszyscy panowie w rodzinie poczuli za sprawą Earla olbrzymi i nie powstrzymany pociąg do koni – oczywiście tych z dwoma kołami i manetką gazu choroba ta udzielała się także siostrom. Earl spędzał godziny przy motocyklach i by nie słuchać narzekania Rose że wiecznie jest gdzieś na torze poza domem zabierał synów i córki do garażu i na tor by nie słyszeć narzekania że nie ma czasu dla własnych dzieci. Tam dzieciaki przyglądały się jak Earl kręci niezliczoną ilość kółek próbując poprawić technikę jazdy – a ta była taka że Earl podczas startów w Dirt Tracku jak sam mówi miał ok. 400 wypadków a to oznacza że Paweł Szkopek to pikuś. Earl który obdarzony jest wielkim poczuciem humoru powiedział kiedyś że nawet numer wybrał pod swój styl jazdy ponieważ 69 tak samo wygląda jak jedzie i tak samo jak leży. Plaga i zaraza wyścigowa szybko więc przeniosła się na resztę rodziny, choć najmłodsza córka z racji dość wątłego zdrowia postanowiła zająć się w przyszłości leczeniem innych a pozostali po kolei od najstarszego do najmłodszego rozpoczęli swoją przygodę z motocyklami. Dodam jednak że wszyscy w rodzinie włacznie z kuzynkami dosiadają motocykli. Przygoda prowadziła Rose i Earla coraz częściej i coraz dalej od rodzinnego domu, zaczęły się podróże z dziećmi po różnych torach – wymagało to wielkiego poświęcenia i dużej odporności psychicznej rodziców tym bardziej że dzieciaki w różnym wieku startowały w różnych cyklach wyścigowych a tych w USA jest niezliczona ilość. Wymagało to inwestycji i poświęcenia się różnym dyscyplinom wyścigowym w jednym czasie. Rose wiedziała że mimo zdolności jakie przejawiały dzieci do poruszania się motocyklami konieczne jest zdobycie odpowiedniej edukacji co przy ciągłych podróżach wymagało olbrzymiego wysiłku. Każde z dzieci Państwa Hayden otrzymało odpowiednią edukacje i skończyło szkołę katolicką dodam że każde w innym miejscu a także studia w późniejszym czasie, często już w czasie kariery w wyścigach. Ponieważ ilość zawodów i miejsc w których się odbywały powodował że część rodziny zabierał Earl a część Rose i jechali w różne miejsca życie rodzinne stało się bardzo trudne dla wszystkich Rose postanowiła odciągnąć od wyścigów dziewczyny i ukierunkować je na bardziej stacjonarny sport który był dodatkowo powiązany z jej druga pasją którą są konie. W przypadku najmłodszej Katleen ta sztuczka się udała starsza córka Jenny do dziś dnia ściga się w kobiecej serii wyścigowej. Earl tym czasem poświęcał się synom, najbardziej najstarszemu Tommy-mu który odnosił w tym momencie największe sukcesy sportowe i najmłodszemu Rogerowi z racji wieku, Nicky tym czasem ponieważ był tym średnim musiał poświęcać najwięcej z trójki i jak się później okazało jego upór i dążenie do celu spowodowało że wyrósł na wyjątkowego i wspaniałego zawodnika. Praca która wkłada Nicky w swoje przygotowanie a także w przygotowanie sprzętu jest wyjątkowa i doceniana przez każdego z późniejszych pracodawców Nickego. Każdy z braci podążył inną ścieżką każdy osiągnął sukces i każdy jest zaliczany do wyjątkowych w środowisku wyścigowym ale o losach braci w kolejnej części. CDN.

Dzieje się oj dzieje – Ducati oficjalnie potwierdziło iż prowadzi rozmowy z Cal Crutchlow który ma ważny kontrakt z YAMAHA tylko do końca tego sezonu. Vittoriano Guareschi szef zespołu DUCATI, powiedział że jest naprawdę pod wielkim wrażeniem początku sezonu w wykonaniu Cal-a a jego agresywny styl jazdy zdecydowanie predysponuje tego zawodnika do jazdy na Ducati – tak więc rozmowy trwają . Sam Cal Crutchlow powiedział że priorytet dla niego to Yamha i zespół fabryczny tak wiec, swoją decyzję o ewentualnym przejściu do Ducati uzależnia od decyzji Yamahy. Jednak sprawa zdaje się komplikować za sprawą samej Yamahy która ogłosiła że nie widzi problemu z powrotem na M1 Valentino Rossi – zresztą nie widzę osobiście w tym nic dziwnego ponieważ od czasu odejścia Valentino Rossi Yamaha nie posiada sponsora tytularnego, wraz z Valentino zespół opuścił główny sponsor Fiat. Yamaha musi więc ponosić znacznie większe koszty a sprzedaż marek poza europejskich pozostawia wiele do życzenia. Powrót Valentino Rossi jest gwarantem pojawienia się kolejnego wielkiego sponsora w zespole Yamahy a jak już wiemy w MotoGP pieniądze czynią cuda. Może się więc okazać że Yamaha odłoży chęć posiadania młodego, gniewnego i gołego Cal-a Cruchlow na rzecz powrotu Vale które zapewne wróci na czas nie dłuższy niż dwa lata by zdobyć tytuł i zakończyć karierę. Rozmowy te mają jeszcze jedno znaczące przesłanie – mianowicie wygląda na to że Vale już dziś wie że jego drogi z Ducati rozejdą się na koniec tego sezonu. info znajdziecie na MCN.

Na torze wieje nuda ze strony Ducati to przynajmniej w kontraktach coś się dzieje. :lol: Ja dalej będę twierdził swoje. Vale już dziś wie gdzie będzie w kolejnym sezonie i nie jest to ekipa z Bologna, Rossi zapowiedział swoje ostatnie dwa sezony i jak myślę musi zrobić wszystko by te ostatnie sezony przyniosły mu tytuł, na dzień dzisiejszy szanse na tytuł wywalczony na Ducati są mizerne więc Vale jest w stanie zrezygnować z gaży na rzecz odpowiedniego sprzętu. Jeżeli zaś moje słowa zamienią się w Shit a Vale pozostanie w Ducati i zdobędzie na Duce tytuł będę bardzo, bardzo zadowolony i obiecuję zrobic sobie wściekle czerwoną czuprynę. ;) :lol:

A propos N.Haydena i WSBK w sezonie 2013, Nicky nie powiedział definitywnie nie. Powiedział że widzi się na Panigale ale na dokładnie tych samych warunkach na których występuje w MotoGP.

Szef Yamaha Tech 3 E. Poncharal udzielił wywiadu MCN w którym potwierdził iż Yamaha w postaci zespołu fabrycznego nie podpisze kontraktu z C.Crutchlow na kolejny sezon. Jednocześnie powiedział że może zaproponować Calowi na kolejny sezon identyczne warunki jak w tym roku, więc rozumie że Cal który oficjalnie otrzymał propozycje kontraktu na dwa lata od Ducati wybierze ich propozycję. To oznacza moim zdaniem jedno Yamaha trzyma miejsce w zespole fabrycznym dla .................

Może fotografie wkleisz potwierdzające stan i musisz podać cenę zgodnie z regulaminem.

Połączenie Ducati i Kazia to było lekarstwo na innych w sezonie 2007.

GP Niemiec to już historia: 1. Dani Pedrosa ESP Repsol Honda (RC213V) 41m 28.396s 2. Jorge Lorenzo ESP Yamaha Factory Racing (YZR-M1) 41m 43.392s 3. Andrea Dovizioso ITA Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 41m 49.065s 4. Ben Spies USA Yamaha Factory Racing (YZR-M1) 41m 49.136s 5. Stefan Bradl GER LCR Honda MotoGP (RC213V) 41m 56.289s 6. Valentino Rossi ITA Ducati Team (GP12) 41m 56.446s 7. Alvaro Bautista ESP San Carlo Honda Gresini (RC213V) 41m 56.642s 8. Cal Crutchlow GBR Monster Yamaha Tech 3 (YZR-M1) 41m 56.843s 9. Hector Barbera ESP Pramac Racing (GP12) 41m 57.449s 10. Nicky Hayden USA Ducati Team (GP12) 41m 57.622s 11. Randy De Puniet FRA Power Electronics Aspar (ART CRT) 42m 21.572s 12. Colin Edwards USA NGM Forward Racing (Suter-BMW CRT) 42m 26.600s 13. Aleix Espargaro ESP Power Electronics Aspar (ART CRT) 42m 33.050s 14. Yonny Hernandez COL Avintia Blusens (FTR-Kawasaki CRT) 42m 41.939s 15. James Ellison GBR Paul Bird Motorsport (ART CRT) 42m 58.714s 16. Franco Battaini ITA Cardion AB Motoracing (GP12) +1 lap 17. Danilo Petrucci ITA Came IodaRacing (Ioda-Aprilia CRT) +1 lap 18. Ivan Silva ESP Avintia Blusens (FTR-Kawasaki CRT) +1 lap Niestety jestem tak zły na wywrotkę jaką zafundował sobie C.Stoner w ostatnim okrążeniu że więcej z siebie wylać słów nie mogę.

A to fakt :lol:

Czy ktoś może już oglądał tego konia? http://allegro.pl/ducati-s4rs-i2435782376.html

Carlos Checa rozpoczął test 1199 Panigale, bardzo jestem ciekaw tego połączenia.