Jak w temacie do sprzedania felgi Ducati 999S Fila/ można je założyć do 749. Cena 2800 do lekkiej negocjacji ;)

Na ten dzień jak myślę wielu czekał bardzo długo ja ledwo dotrwałem, dziś rozpoczęła się na Phillip Island pierwsza runda WorldSBK. :D :D :D :D :D :D Wstęga przecięta, sezon 2013 otwarty na wyspie Filipa temperatura 31°C wiatr nie przeszkadza zawodnikom. Zarówno pierwszy wolny trening jak i pierwszy kwalifikacyjny trening sezonu wygrywa M. Fabrizio - już przed sezonem wspomniałem, że mam wielką nadzieję, że Michele w końcu obudzi się z letargu i powróci do stylu jazdy jaki prezentował w sezonie 2007 na prywatnej Hondzie. Na czele stawki dwie Aprilie i BMW, czerwoni aktualnie w środku stawki ale Carlos.C wspominał po testach, że wysoka temperatura nie sprzyja Ducati. Jutro ma być tylko 27°C więc powinno być lepiej aktualnie w Polsce Ducati biłoby wszystkie rekordy toru a dokładniej jeden rekord. ;) :lol: Pierwszy trening kwalifikacyjny sezonu wyglądał tak: 1. Michel Fabrizio ITA Red Devils Roma Aprilia RSV4 1m 31.317s 2. Eugene Laverty IRL Aprilia Racing RSV4 1m 31.392s 3. Marco Melandri ITA BMW GoldBet S1000RR HP4 1m 31.539s 4. Leon Camier GBR Fixi Crescent Suzuki GSX-R1000 1m 31.608s 5. Chaz Davies GBR BMW GoldBet S1000RR HP4 1m 31.638s 6. Leon Haslam GBR Pata Honda CBR1000RR 1m 31.687s 7. Tom Sykes GBR Kawasaki Racing ZX-10R 1m 31.754s 8. Davide Giugliano ITA Althea Aprilia RSV4 1m 31.793s 9. Sylvain Guintoli FRA Aprilia Racing RSV4 1m 31.863s 10. Jonathan Rea GBR Pata Honda CBR1000RR 1m 31.884s 11. Jamie Stauffer AUS Honda Racing CBR1000RR 1m 31.984s 12. Carlos Checa ESP Alstare Ducati 1199 R 1m 32.063s 13. Max Neukirchner GER MR Ducati 1199 R 1m 32.243s 14. Glenn Allerton AUS Next Gen BMW S1000RR 1m 32.352s 15. Loris Baz FRA Kawasaki Racing ZX-10R 1m 32.497s 16. Ayrton Badovini ITA Alstare Ducati 1199 R 1m 32.540s 17. Ivan Clementi ITA HTM Racing BMW S1000RR 1m 32.757s 18. Jules Cluzel FRA Fixi Crescent Suzuki GSX-R1000 1m 32.801s 19. Federico Sandi ITA Pedercini Kawasaki ZX-10R 1m 32.898s 20. Vittorio Iannuzzo ITA Grillini Dentalmatic BMW S1000RR 1m 33.082s 21. Alexander Lundh SWE Pedercini Kawasaki ZX-10R 1m 33.305s Warto wspomnieć o klasie SSP Sam Lowes jest jedynym zawodnikiem który w całej stawce SBK + SSP poprawił podczas pierwszego treningu czas z testów. Czas w jakim po torze porusza się Sam Lowes na motocyklu o poj. 600cc przyprawia o zawrót głowy i wygląda na to, że jedynie Kenan może nawiązać z nim walkę. Klasa SSP 1. Sam Lowes GBR Yakhnich Yamaha YZF-R6 1m 32.545s 2. Kenan Sofuoglu TUR Mahi India Kawasaki ZX-6R 1m 33.664s 3. Roberto Rolfo ITA ParkinGO MV Agusta F31m 34.081s 4. Michael van der Mark NED PATA Honda CBR600RR 1m 34.106s 5. Jack Kennedy IRL RivaMoto Honda CBR600RR 1m 34.143s 6. Andrea Antonelli ITA GoEleven Kawasaki ZX-6R 1m 34.359s 7. Lorenzo Zanetti ITA PATA Honda CBR600RR 1m 34.465 8. Massimo Roccoli ITA Pata by Martini Yamaha YZF-R6 1m 34.466s 9. Kev Coghlan GBR DMC Lorenzini Kawasaki ZX-6R 1m 34.484s 10. Christian Iddon GBR ParkinGO MV Agusta F31m 34.551s 11. Vladimir Ivanov RUS DMC Lorenzini Kawasaki ZX-6R 1m 34.580s 12. Fabien Foret FRA Mahi India Kawasaki ZX-6R 1m 34.676s 13. Balazs Nemeth HUN Complus SMS Honda CBR600RR 1m 34.677s 14. Raffaele de Rosa ITA Lorini Honda CBR600RR 1m 34.778s 15. Kevin Curtain AUS Yamaha Racing YZF-R6 1m 34.789s 16. Fabio Menghi ITA VFT Yamaha YZF-R6 1m 34.852s 17. Alex Baldolini ITA Lorini Honda CBR600RR 1m 34.874s 18. Josh Hook AUS Team Honda CBR600RR 1m 34.944s 19. David Linortner AUT PTR Honda CBR600RR 1m 35.091s 20. Mathew Scholtz RSA Suriano Suzuki GSX-R600 1m 35.102s 21. Roberto Tamburini ITA Suriano Suzuki GSX-R600 1m 35.138s 22. Luca Marconi ITA PTR Honda CBR600RR 1m 35.330s 23. Dino Lombardi ITA Pata by Martini Yamaha YZF-R6 1m 35.333s 24. Imre Toth HUN Team Toth Honda CBR600RR 1m 35.337s 25. Matt Davies AUS PTR Honda CBR600RR 1m 35.380s 26. Luca Salvadori ITA Pata by Martini Yamaha YZF-R6 1m 35.566s 27. Mitchell Carr AUS AARK Triumph Daytona 675 1m 36.285s 28. Nacho Calero ESP PTR Honda CBR600RR 1m 36.293s 29. Alex Schacht DEN Team Toth Honda CBR600RR 1m 36.762s 30. Luca Scassa ITA Intermoto PonyExpres Kawasaki ZX-6R 1m 37.030s 31. Eduard Blokhin RUS RivaMoto Honda CBR600RR 1m 38.674s

Dokładnie tak wygląda moja stopa po wizycie w Ledenon - oznacza to, że ja i Carlos to ta sama liga ;) :lol: Zakładam sobie twittera :lol:

Zbliża się zima, czas więc rozpocząć projekt 999S Race. Dziewiątki kupiłem nie będąc zupełnie przekonanym co do słuszności wyboru. Miał to być motocykl z przeznaczeniem tylko i wyłącznie na tor jednak miałem trochę obiekcji co do możliwości tego motocykla. Po paru dniach spędzonych z dziewiątkami na torze stwierdzam, że wybór okazał się idealny. Zdecydowanie najbardziej zachwyca mnie geometria dziewiątek, która jest wprost stworzona na tor. Całość dopełnia możliwość pełnej regulacji nie tylko zawieszenia ale także pozycji setów czy kąta główki ramy. Daje to możliwość idealnego ustawienia motocykla pod swoje potrzeby (oczywiście o ile ogarnia się tak wielki wachlarz możliwości). Wielkim plusem dziewiątek jest to, że dobrze na tym motocyklu na torze czuje się zarówno osoba o niezbyt wielkich gabarytach jak i osoba znacznie wyższa i większa od przeciętnej. Te dobrze odżywione także odnajdą się na 999. Dodatkowo wersja S którą posiadam ma w pełni regulowane zawieszenie OHLINS. Tu pragnę wszystkim przypomnieć, że fakt iż zawieszenie jest w pełni regulowane nie oznacza, że da się je idealnie wyregulować (ustawić) pod każdą osobę. Często większość z nas zapomina o fakcie, że zawieszenie jest regulowane w dużym zakresie ale warunkiem odpowiedniego (prawidłowego) ustawienia jest dobranie odpowiedniej twardości sprężyn. To podstawa i od tego momentu możemy mówić o możliwości dalszej prawidłowej regulacji. Motocykl prowadzi się pewnie choć potrzeba przyłożyć nie co siły by skłonić go do skręcania. Dodam, że nie jest to coś co może nas męczyć za to możemy mówić o idealnej stabilności i pewnym prowadzeniu w łuku. Oczywiście o ile prawidłowo rozkładamy masę w czasie zakrętu (odpowiednio pracujemy manetką gazu). Także stabilność podczas hamowania nie pozostawia nic do życzenia i jest wzorowa. Kolejną mocną stroną dziewiątek jest silnik dysponujący mocą która pozwala skupić się na technice bez konieczności stałego myślenia o pracy manetką – moc jest oddawana zaskakującą liniowo jak na silnik L-2 i jest jej pod dostatkiem, nie czujemy jej braku ani nadmiaru. Nie występuje tu też tak charakterystyczny choćby dla 1098 moment wystrzału mocy, który w niewprawnych rękach może sprawić wiele problemów podczas wychodzenia z zakrętu. Osobiście jako osoba doświadczona w poruszaniu się po torze muszę przyznać, że moc maksymalna nie powala ale pozwala to na korzystanie z niej w pełnym zakresie. Tyle z pozytywnych aspektów 999S teraz czas na rozczarowanie. Moje rozczarowanie może być i jak podejrzewam jest wynikiem wyboru wersji przed liftingiem i nie mówię tu o tylnym wahaczu choć ten urodą nie grzeszy ale co do sztywności nie mam zastrzeżeń. Jedyny feler to brak mocowania rolek do stojaka i konieczność kombinowania przy zmianie opon ale to drobnostka. Największą wadą 999S są hamulce a w zasadzie ich brak!. Osobiście już od wielu lat poruszałem się motocyklami z hamulcami które nie pozostawiały nic do życzenia więc powrót do „starej” technologii jaka jest w moich dziewiątkach okazał się naprawdę trudny. Pompa hamulca działa w sposób nie dający wielkiego poczucia komfortu i wymaga znacznej siły. Próby z wymianą klocków nie pomogły zbyt wiele i stanąłem przed koniecznością inwestycji w ten aspekt jazdy na torze. W zimowy czas dziewiątki zapewne otrzymają nowe tarcze hamulcowe wraz z klockami i nową pompę wyścigową Brembo. Zmianie ulegnie body kit zresztą jest już w trakcie lakierowania. Wymieniam także tylny stelaż i przedni stelaż. Dodatkowo zostanie zamontowany szybki gaz i standardowe klamki – ponieważ te „ładne” kwadratowe nie nadają się do użytku. Na pewno zmiany doczeka się szybka ponieważ na torze dobrze mieć szybkę z bąblem. daje ona możliwość chowania się na prostej warto przy tym pamiętać że szyba musi być przejrzysta. Do wyposażenia torowego dołączy Quick Shifter DP oraz wyścigowe sety ponieważ mój styl jazdy wymaga podniesienia setów wyżej niż jest to możliwe w fabrycznych ustawieniach. Na pewno też zainwestuje w clipony z dłuższymi pałkami ponieważ w moim odczuciu rozstaw kierownicy jest zbyt mały i nie daje to komfortu i pewności przy ostrych wyjściach z zakrętów. Co do modyfikacji silnika nie zamierzam wykonywać nic poza tym co jest już zrobione a jest założony kompletny układ wydechowy Termignoni z kolektorami 54mm i odpowiednim dedykowanym ECU – 999S na hamowni wykazuje 136,7 koni. Rozważam także możliwość założenie Antyhopu ale nie podjąłem jeszcze ostatecznej decyzji w tej materii. Na razie daję sobie radę bez choć poprawiając czasy pojawia się coraz więcej argumentów za. Na pewno dokonam modyfikacji i pełnego przeglądu zawieszenia ponieważ moc bez trakcji nie ma żadnego znaczenia. Myślę że o konieczności dostosowania przełożeń do konkretnego toru nie muszę pisać, traktuję to jako oczywistą oczywistość. Po złożeniu całego motocykla dam wam znać ile zdjąłem masy bo odciążenie motocykla to podstawowy tuning. Tyle na razie reszta to już czas i praca w krótkie zimowe dni. Aktualnie wygląda to tak jak na fotkach w miarę postępu będę wklejał zdjęcia z modyfikacjami.

Zdecydowanie tak.

Zapewne ustawienia będę wymagały drobnych korekt, wszystko sprawdzę już w kwietniu o ile zima ustąpi ;)

Fakt teraz mogę znacznie więcej powiedzieć w temacie głównej modyfikacji a więc układu hamulcowego. Pierwsze wrażenia są pozytywne choć nie obyło się bez przygody - aktualnie czuję, że motocykl hamuje i to ze znacznie większa siłą a co istotniejsze po kolejnych okrążeniach nie zmienia się pozycja klamki i nie ma efektu pompowania. Pompy RCS są genialne dają bardzo duże poczucie siły, którą w dodatku można perfekcyjnie dozować – choć by efekt był taki jak napisałem pompa musi być ustawiona w opcji 18. W pozycji 20 hamowanie jest trudne do kontrolowania ( jest agresywne ) i po pierwszym bardzo dobrym efekcie spowolnienia następuje gwałtowne nurkowanie z jazdą na przednim kole. Pozycja 18 daje znacznie większą kontrolę przez cały czas (cykl) hamowania. Nawet po przejechaniu kilkunastu okrążeń nie odczułem efektu pompowania klamki hamulca. Oznacza to, że główne założenie modyfikacji układu przyniosło efekt, jednak główny test dopiero przed moim układem. Tor Ledenon jest obiektem technicznym gdzie hamowań jest dużo ale prędkości nie są zbyt wysokie, więc układ będzie musiał jeszcze przejść próbę na szybszych torach. Teraz trochę o całości – jak wspominałem postanowiłem nie modyfikować nic w silniku. Uznałem, że motocykl ma już swoje lata i nie ma sensu nadmiernie nadwyrężać jednostki napędowej. Jak wiadomo miejsce większej ilości koni można wypełnić zdejmując kilka a nawet kilkanaście kilogramów z motocykla i tak też uczyniłem. Efekt motocykl jest wyraźnie albo jak kto woli zauważalnie dynamiczniejszy. Zawieszenie dokładnie ustawione pod masę także sprawdza się rewelacyjnie – choć trzeba było poświęcić trochę czasu na jego regulację, która była znacznie trudniejsza ponieważ nie mogłem zastosować doświadczenia z zeszłego sezonu ( zmieniło się wiele czynników). Dobranie odpowiedniej twardości sprężyn znacznie zwiększa możliwości trakcyjne motocykla a także pozwala znacznie pewniej wytracać szybkość . Teraz czuję, dużą swobodę w prowadzeniu a efekt który towarzyszył mi przed modyfikacją a więc jazdy na limicie odszedł w niepamięć. Co ważne w końcu tylna opona zużywa się w prawidłowym stopniu. Na fotkach widać jak zużywają się opony - to po ok. 30 okrązeniach. By nie było tak słodko napiszę także o początkowym zaskoczeniu, które towarzyszyło mi przez pierwszy kilka treningów. Poprosiłem Darasa by kąt główki ramy został ustawiony w pozycji (ostrej) RACE. Pierwsze odczucia nie były pozytywne a wręcz negatywne choć na początku nie mogłem zorientować się co jest nie tak i co jest przyczyną – po prostu przez zimę zostało zmienione wiele parametrów podwozia i trudno było szybko wszystko odpowiednio zgrać. Jazda na agresywnym koncie w pierwszym momencie daje poczucie pewnej nerwowości motocykla. Wymaga to przyzwyczajenia i nieco innego ustawienia zawieszenia w wielkim skrócie motocykl musi być mniej sztywny. Ogólnie jest bardzo pozytywnie zaskoczony, dziewiątki są fantastyczną bazą do budowy motocykla na tor – szczególnie polecam ten motocykl osobą które są nie na samym początku torowej drogi ale mają już odrobinę doświadczenia i potrafią wykorzystać moc dziewiątek. Która jest wystarczająca a przy okazji nie jest to sprzęt tak jadowity jak 1098. Pozwala to na skupieniu się na technice jazdy bez konieczności nadmiernego i ciągłego zastanawiania się nad kontrolą manetki gazu ( mam nadzieję, że jestem tu dobrze rozumiany) kontrola gazu to jedna z podstaw wyścigowego rzemiosła i należy przyswoić sobie ten aspekt jazdy. Dziewiątki to motocykl który nie powoduje panicznego strachu przy odkręcaniu gazu mocy jest sporo ale zapewne nie można mówić o nadmiarze. Tyle o „Dziadku” zakup i modyfikacje poszły w odpowiednią stronę i aż strach pomyśleć, że już zaczynam zastanawiać się nad tym co dosiądę po 999 i do kogo trafi mój sprzęt.

Proszę bardzo ;)

By ładnie zakończyć temat na koniec fotki zakończonego projektu:

Filippo Preziosi odchodzi z Ducati. Informacja jest potwierdzona, za powód podaje się stan zdrowia Filippo, bardzo mnie ciekawi dalszy los bądź co bądź wyjątkowego inżyniera nie zdziwię się jak okaże się, że stan zdrowia nie przeszkadza Filipo pracować w innym koncernie. Ducati dziękuję jednak Filipo za 19 lat wyjątkowej i profesjonalnej pracy.

Znów nie mogę się zgodzić, Vale zapewne nie wprowadzał żadnych zmian. Rossi jest pilotem nie inżynierem czy mechanikiem on mógł tylko i wyłącznie mówić o swoich odczuciach co jest nie tak a inni reagowali na to wprowadzając zmiany lub wymyślając w którą stronę mają iść owe zmiany. Błędem zapewne była próba wprowadzania wielu zmian w krótkim czasie ale to także nie jest wina zawodnika on jest od prowadzenie i wygrywania a nie od budowania motocykli. Jak dasz Jordanowi kwadratowa piłkę do kosza nie możesz mieć pretensji, że nie kozłuje nią tak szybko jak okrągłą. KRÓTKO MÓWIĄC, ROSSI ZAPEWNE MIAŁ GDZIEŚ CZY MOTOCYKL BĘDZIE MIAŁ RAMĘ CZY NIE. CZY WAHACZ BĘDZIE Z CARBONU CZY Z ALUMINIUM I ZAPEWNE NIE INTERESOWAŁO GO CZY STANOWI TO HISTORIĘ I CZY JEST POWODEM WESTHNIEŃ ZWOLENNIKÓW DUCATI. MYŚLAŁ TYLKO O TYM BY MOTOCYKL ZAPIE…….. TAK BY MÓGŁ WYGRYWAĆ. DLATEGO UWAŻAM, ŻE ABSOLUTNIE NIE MA SENSU DORABIAĆ DO TEGO TEORII.

Jutro ruszaja kolejne testy na torze Sepang, ciekawe jak postępy w pracach poszczególnych zespołów.

No i kolejne testy przed sezonem zakończone. Postęp widać, choć niestety dalej jest to przepaść, więcej napiszę po powrocie z rozpoczeńcia sezonu torowego. 1 PEDROSA D.Repsol Honda Team2:00.562 2 MARQUEZ M.Repsol Honda Team+0.081 3 LORENZO J.Yamaha Factory Racing Team+0.430 4 ROSSI V.Yamaha Factory Racing Team+0.500 5 BAUTISTA A.GO&FUN Honda Gresini+0.516 6 CRUTCHLOW C.Monster Yamaha Tech 3+0.532 7 BRADL S.LCR Honda MotoGP+0.747 8 DOVIZIOSO A.Ducati Team+1.088 9 HAYDEN N.Ducati Team+1.508 10 SMITH B.Monster Yamaha Tech 3+1.752 11 IANNONE A.Energy T.I. Pramac Racing Team+2.004 12 PIRRO M.Ducati Test Team+2.211 13 DE PUNIET R.Power Electronics Aspar+2.301

Wyniki dzisiejszych testów nie napawają optymizmem: 1 PEDROSA, Dani - Repsol Honda Team 2:01.580 2 LORENZO, Jorge - Yamaha Factory Racing 2:01.815 +0.235 3 MARQUEZ, Marc - Repsol Honda Team 2:01.942 +0.362 4 BRADL, Stefan - LCR Honda MotoGP 2:01.959 +0.379 5 ROSSI, Valentino - Yamaha Factory Racing 2:02.028 +0.448 6 CRUTCHLOW, Cal - Monster Yamaha Tech 3 2:02.272 +0.692 7 BAUTISTA, Alvaro - GO&FUN Honda Gresini 2:02.362 +0.782 8 DOVIZIOSO, Andrea - Ducati Team 2:02.801 +1.221 9 HAYDEN, Nicky - Ducati Team 2:03.143 +1.563 10 SMITH, Bradley - Monster Yamaha Tech 3 2:03.632 +2.052 11 NAKASUGA, Katsayuki - Yamaha Factory 2:03.734 +2.154 12 ESPARGARO, Aleix - Power Electronics Aspar 2:03.941 +2.361 13 SPIES, Ben - Ignite Pramac Racing Team 2:04.047 +2.467 14 IANNONE, Andrea Energy - T.I. Pramac Racing Team 2:04.050 +2.470 15 YOSHIKAWA, Wataru - Yamaha Factory 2:04.590 +3.010 16 PIRRO, Michele - Ducati Test Team 2:04.626 +3.046 17 AOYAMA, Hiroshi - Avintia Blusens 2:04.743 +3.163 18 DE PUNIET, Randy - Power Electronics Aspar 2:05.288 +3.708 19 TAKAHASHI, Takumi - HRC Test Team 2:05.510 +3.930 20 EDWARDS, Colin - NGM Mobile Forward Racing 2:05.518 +3.938 21 PETRUCCI, Danilo - Came IodaRacing Project 2:05.827 +4.247 22 ABRAHAM, Karel - Cardion AB Motoracing 2:05.838 +4.258 23 HERNANDEZ, Yonny - Paul Bird Motorsport 2:05.908 +4.328 24 BARBERA, Hector - Avintia Blusens 2:06.062 +4.482 25 CORTI, Claudio - NGM Mobile Forward Racing 2:06.306 +4.726 26 STARING, Bryan - GO&FUN Honda Gresini 2:06.730 +5.150 27 PESEK, Lukas - Came IodaRacing Project 2:07.991 +6.411

1 Pedrosa 2 Lorenzo 3 Maequez ... 8 Dovizioso

Pan z pod Łodzi? Nie, firma MAFF z Rumii - robią cuda, choć Pan z Łodzi firma Tapcar także godny polecenia.

Robocizna od 120 zł + koszt materiału a ten to już twój wybór materiały zaczynają się od 50zł.......................

A ja myślę, że na Ducata najlepsi są zawodnicy z dużym doświadczeniem w zasadzie jedynym młodym Mistrzem Świata dosiadający Ducati w WSBK był J. Toseland i T.Corser reszta zdobywała tytuł na Dusi po 30-ce lub w wieku 30-tu lat N. Hodgson. Krótko mówiąc panowie w moim wieku a więc młodzi duchem ;) :lol: Zresztą historia zdaje się potwierdzać ten stan rzeczy. Foggy, Balistic, Checa, Polen, Roche

Chciałbym dodać jeszcze coś w materii naszych oczekiwań: Musimy pamiętać, że każdy tor na jakim zjawią się Aprilia, BMW, Honda, Kawasaki i Suzuki jest dla tych maszyn torem znanym a więc takim na który posiadają tzw. bazowe ustawienia. Dla Panigale w zasadzie każdy tor to nowy obiekt wymagający znalezienia ustawień bazowych, które stanowią dopiero punkt wyjścia do dalszych prac a co za tym idzie osiągania dobrych wyników. Doświadczenie Carlosa zapewne jest czynnikiem mocno wspomagającym ekipę i ułatwiającym znalezienie tego „punktu G” niestety pozostali zawodnicy nie posiadają jeszcze takiego doświadczenia więc mogą mieć większy problem w czytaniu motocykla.

Muszę przyznać, że trafiłeś tu w sedno sprawy :lol:

Dwadzieścia dwa okrążeń pierwszego wyścigu sezonu 2013 w Australii za nami. Ducati Panigale w swoim debiucie w WSBK startowało z pole position przy okazji dominując większość sesji treningowych przed wyścigiem. Pozwala to optymistycznie patrzeć na projekt Ducati w WSBK. Wszyscy wiedzą, że wyścig to nie tylko walka z czasem ale także albo i przede wszystkim walka z innymi kierowcami, własnymi słabościami i błędami. O ile Carlos wygrał walkę nerwów podczas treningów nie pozostawiając wątpliwości kto okrążenie toru Phillip Island pokonuje najszybciej w historii startów na tym torze motocykli SBK. O tyle przegrał wyścig nerwów podczas pierwszego startu a ten zdominowany został dla odmiany przez zawodników dosiadających innej Włoskiej maszyny Aprilii. Osobiście spodziewałem się takiego obrotu sprawy, Aprilii to już bardzo dojrzały projekt i moim zdaniem jako całość stanowi aktualnie najlepszy pakiet. Wyścig rozpoczął się od wyrabiania drobnej przewagi przez Eugene Laverty. Walkę z tyłu toczyli Tom Sykes na Kawasaki i Marco Melandri na BMW. Sykes kilka okrążeń później pozostał w tyle jak sięgniemy pamięcią do startu Toma w sezonie 2012 wyglądało to dokładnie tak samo. Melandri, Leon Haslam i Carlos Checa wyprzedzają w konsekwencji Syksa. W tym czasie Laverty powiększa swoją przewagę do 1,5sek. Za plecami Lavertego trwa cały czas walka i zawodnicy zamieniają się miejscami. Carlos Checa wskakuje na drugie miejsce na kilka okrążeń, ale Sylvain Guintoli naciskał cały czas i wyprzedza Carlosa po zakręcie „syberia”. Checa spada na pozycję trzecią a z wyścigu jako pierwszy odpada Davide Giugliano awaria kończy jego debiutancki wyścig na Aprilii. W połowie wyścigu, po zwykłym tasowania, Carlos Checa zrozumiał, że nie może pozwolić by dwie Apriliie oddalały się od niego i zaczął mocniej naciskać tasując się przy okazji z Marco Melandrim. Po wyjściu z „Syberii” Carlos mocno rozpędzony chciał maksymalnie opóźnić hamowanie dojeżdżając do zakrętu „Hondy” jednak nie wyhamował przed Marco Melandri i dochodzi do bardzo groźnie wyglądającego upadku po którym Carlos traci przytomność i zostaje odwieziony do szpitala w Melbourn. A Marco Melandri musi poczekać na wyścig nr.2. Dla Ducati runda w Phillip Island jest już zakończona a ja nie muszę w tej sytuacji opisywać wyścigu nr2. :( Z przodu, Sylvain Guintoli mozolnie odrabia stratę do Eugene Laverty i wyprzedza go wychodząc na prowadzenie, natomiast Michel Fabrizio toczy bój z Leon Haslam, który ostatecznie wygrywa. Wyścig kończy się podium na którym stoją trzy Aprilie Guintoli, Laverty i Fabrizzio. Dalej stawka wygląda następująco: Chaz Davies, Tom Sykes i Loris Baz, Leon Haslam. Przebieg wyścigu jasno odpowiada nam na pytanie kto jest najlepiej przygotowany do wyścigu w tym sezonie. Zawodnicy Aprilii mają naprawdę dobry motocykl do wygrywania i wśród nich należy upatrywać przyszłego Mistrza. By jednak nie było tak słodko trzeba jasno powiedzieć coś o czym mówiłem przed sezonem a potwierdza się to już od pierwszego wyścigu. Stawka w tym roku jest wyjątkowo wyrównana więc może wydarzyć się wiele , wyścigi to także wywrotki, kontuzje i awarie sprzętu oznacza to, że przed nami używając słów komentatora F1 „ARCY CIEKAWY” sezon. Panigale od początku zaskakuje wszystkich, na łamach fachowej prasy i portali wszyscy znawcy tematu wypowiadają się w tonie zaskoczenia, które jest dodatkowo pogłębione brakiem sukcesów a raczej blamażem Ducati w MotoGP. Pamiętajmy, że Panigale jest motocyklem o konstrukcji bardzo zbliżonej do konstrukcji Desmosedici z czasów oryginalnego projektu 2006-2008. Niektórych niepokoi prędkość jaką osiąga Ducati w odniesieniu do pozostałych maszyn w stawce i faktycznie jasno trzeba stwierdzić, że Ducati pod względem prędkości maksymalnej wypada słabo a nawet bardzo słabo. Różnica sięga 10-15km/h tu jednak trzeba sięgnąć do bardzo bogatej historii startów Ducati w WSBK, zawsze nie licząc w zasadzie sezonu w którym dopuszczone do klasy SBK zostały motocykle 1000cc z restyktorami, Ducati było motocyklem osiągającym najniższe prędkości maksymalne. Pamiętajmy też, że wyścigi wygrywa się na zakrętach nie na prostych, choć oczywiście zwiększenie prędkości pomogłoby znacząco zawodnikom. Jednak miałoby to także konsekwencje w postaci odebrania największego atutu jaki ma Ducati lub jak kto woli silnik „L” a więc szybkość wyjścia z zakrętów. Po pierwszej rundzie pozostał mi duży niedosyt, choć też pozostaje z przekonaniem, że Ducati ma konkurencyjny motocykl w tym sezonie – nawet bardzo konkurencyjny i tu pojawia się mała obawa. W głowie mam cały czas regulamin, który jasno mówi o dodaniu 3kg później kolejnych 3kg i jeżeli dalej motocykl o poj. 1200cc będzie wyraźnie górował nad resztą motocykli to może zostać wyposażony w restryktory dopływu powietrza. Jeżeli jeszcze nie wiecie, to spieszę z informacją, że już zespół Aprilii i BMW złożył wniosek do komisji technicznej o zastosowanie wobec Ducati dodatku w postaci 3kg. Pierwsza runda nie skończyła się szczęśliwie dla Ducati, ale wiemy co było przyczyną takiego biegu sprawy, błąd popełnił człowiek i mam nadzieje, że w dalszej części sezonu Carlos będzie tych błędów unikał a przy odrobinie szczęścia możemy być świadkami bardzo ciekawego sezonu w wykonaniu Ducati i Carlosa. Panigale już na samym początku okazuje się być konkurencyjnym motocyklem jak zauważył Max Biaggi okazuje się także być odporne na spotkania z asfaltem a padały stwierdzenia, że najdrobniejsza gleba będzie kończyła zabawę Panigale na torze. Mnie to dziwi ponieważ konstrukcja z ramą cząstkową od kilku lat bierze udział w wyscigach MotoGP i STK i jakoś nigdy nie było sytuacji byśmy nie zobaczyli podczas wyścigu powiedzmy E. Lammarry -który w zeszłym roku podczas całego sezonu wywracał sie na Panigale 21 razy. Reasumując możemy oczekiwać kolejnej rundy w optymistycznych nastrojach.

Poprosimy również o komentarz ;) Właśnie jestem w trakcie pisaniny. :lol:

Badovini nie startował ponieważ podczas treningów zaliczył glebę i ma pękniętą kostkę. poniżej wklejam wyniki wyścigów: WYŚCIG 1 1. Sylvain Guintoli (Aprilia Racing Team) Aprilia RSV4 fabryczne 33'47 0.109 2. Eugene Laverty (Aprilia Racing Team) Aprilia RSV4 fabryczne 33'48 0.461 3. Michel Fabrizio (Red Devils Roma) Aprilia RSV4 fabryczne 33'48 0.468 4. Chaz Davies (BMW Motorrad GoldBet SBK) BMW S1000 RR 33'52 0.811 5. Tom Sykes (Kawasaki Racing Team) Kawasaki ZX-10R 33'52 0.862 6. Loris Baz (Kawasaki Racing Team) Kawasaki ZX-10R 33'53 0.878 7. Leon Haslam (Pata Honda World Superbike) Honda CBR1000RR 33'53 0.939 8. Jonathan Rea (Pata Honda World Superbike) Honda CBR1000RR 34'05 0.053 9. Leon Camier (Fixi Crescent Suzuki) Suzuki GSX-R1000 34'06 0.261 10. Max Neukirchner (MR-Racing) Ducati Panigale 1199 34'13 0.666 11. Jules Cluzel (Fixi Crescent Suzuki) Suzuki GSX-R1000 34'17 0.414 12. Ivan Clementi (HTM Racing) BMW S1000 RR 34'17 0.520 13. Alexander Lundh (Team Pedercini) Kawasaki ZX-10R 34'32 0.294 14. Glen Allerton (Next Gen Motorsports) BMW S1000 RR 34'35 0.741 15. Jamie Stauffer (Team Honda Racing) Honda CBR1000RR 34'40 0.562 16. Federico Sandi (Team Pedercini) Kawasaki ZX-10R 35'09 0.839 17. Vittorio Iannuzzo (Grillini Dentalmatic SBK) BMW S1000 RR 35'20 0.483 RT. Carlos Checa (Ducati Team Alstare) Ducati Panigale 1199 18'28 0.459 RT. Marco Melandri (BMW Motorrad GoldBet SBK) BMW S1000 RR 18'28 0.468 RT. Davide Giugliano (Althea Racing) Aprilia RSV4 fabryczne 3'10 0,979 WYŚCIG 2 1. Eugene Laverty IRL Aprilia Racing RSV4 33m 45.938s 2. Sylvain Guintoli FRA Aprilia Racing RSV4 +0.418s 3. Marco Melandri ITA BMW GoldBet S1000RR HP4 +1.382s 4. Michel Fabrizio ITA Red Devils Roma RSV4 +2.282s 5. Tom Sykes GBR Kawasaki Racing ZX-10R +11.545s 6. Davide Giugliano ITA Althea Racing RSV4 +12.508s 7. Jules Cluzel FRA Fixi Crescent Suzuki GSX-R1000 +17.330s 8. Jonathan Rea GBR Pata Honda CBR1000RR +17.339s 9. Leon Camier GBR Fixi Crescent Suzuki GSX-R1000 +19.886s 10. Leon Haslam GBR Pata Honda CBR1000RR +19.996s 11. Max Neukirchner GER MR Ducati 1199 R +27.629s 12. Glenn Allerton AUS Next Gen BMW S1000RR +42.809s 13. Jamie Stauffer AUS Honda Racing CBR1000RR +42.893s 14. Federico Sandi ITA Pedercini Kawasaki ZX-10R +44.899s 15. Alexander Lundh SWE Pedercini Kawasaki ZX-10R +57.824 16. Vittorio Iannuzzo ITA Grillini Dentalmatic BMW S1000RR +1m 22.574s 17. Chaz Davies GBR BMW GoldBet S1000RR HP4 +2 laps

Dziś pojawiła się ostatnia część składanki i projekt 999 został tym samym zakończony. Z powodów technicznych i rezygnacji z wymiany wahacza o dziwo w efekcie końcowym kwota ostateczna nie podniosła się a nawet zmniejszyła. :D Teraz pozostaje tylko zabrać dziewiątki na tor. Ostatnia część to siedzisko:

Reszta zawodników dosiadających Ducati jest po poważnych kontuzjach w czasie testów poniedziałkowo wtorkowych. Tor Phillip Island jest jednym z trzech najszybszych torów w sezonie. W dodatku jak wrócisz do poprzednich sezonów zawsze na Pillip Island i na Monza Ducati były wolniejsze ok 10km/h od pozostałych motocykli